Israël spioneert met ballonnen. Israël bombardeert Gaza. Het kleine Israël behaalt met deze grote krantenkoppen regelmatig de internationale media. Hoe men het ook wendt of keert, Israël wordt door de media vaak afgeschilderd als agressor in de regio. De Joodse staat vecht voor zijn bestaan te midden van enkel Islamitische staten. Al eeuwenlang blijven verschillende conflicten tussen volkeren op dit grondgebied onopgelost.
Mijn persoonlijke voorstelling over Israël ging niet verder dan bovengenoemde stereotypering die door de jaren heen is gevormd door de media. Mèt mij waarschijnlijk een groot deel van de Nederlandse bevolking. Mijn innige band met Israël ontstond na een vriendschap met verschillende Israëliërs tijdens een backpack reis in Azië.
Het grote mysterie achter dit beloofde land groeide gestaag naarmate mijn Israëlische vrienden mij vol overtuiging een retour naar Israel bleven aanpraten. Het antwoord al wetende, deelde ik met een niet al te serieuze ondertoon mijn ouders mede dat ik in mijn eentje een bezoekje aan dit eeuwenoude conflictgebied wilde brengen. Zoals verwacht kreeg ik een negatieve reactie. De gebrekkige informatie over mijn verblijfplaats bij een van mijn vrienden wist ik zo overtuigend mogelijk over te brengen aan mijn ouders zodat ze uiteindelijk toch instemden met mijn bezoek. De enige reden die ik kon geven, op de vraag van mijn omgeving over wat de reden was voor mijn bezoek, luidde: “Geen idee, ik ga me laten onderdompelen in een impulsieve reis zonder verwachtingen”.

Vanwege het budget vloog ik met een andere luchtvaartmaatschappij dan de beruchte El Al Israël Airlines, de nationale luchtvaartmaatschappij van Israël die bekend staat om de uitgebreide veiligheidscontroles. Interessant om te weten is dat ieder vliegtuig beschikt over een raketafweersystem en de incheckbalie op Schiphol volledig is afgeschermd met glas. Tevens zijn op zowel binnenlandse als internationale vluchten vier ex-militairen aanwezig van het Israëlisch defensieleger. Deze veiligheidsredenen maken een ticket voor deze vlucht relatief duur.
Buiten de internationale Ben Gurion luchthaven is vrijwel alle informatie in het openbaar vervoer en het overige straatleven beschreven in het Hebreeuws. Het modern Hebreeuws, beter bekend als Ivriet, is de officiële landstaal van de moderne staat Israël. Het internationale karakter van Israël zorgt er voor dat toeristen makkelijk uit de voeten kunnen met hulp van de goed Engels sprekende lokale bevolking. Israëliërs staan over het algemeen bekend als een luidruchtig, nieuwsgierig en bot volk. De Israëlische manier van kennis maken duidt op een onderwerping aan een soms intimiderend kruisverhoor, met persoonlijke vragen als ‘Hoeveel verdien je?’ en ‘Ben je joods?’. Maar de meeste Israëliërs verspoelen je met hechte vriendschap, vertrouwen en zachtheid als je door hun hardheid heen kijkt en hun vertrouwen hebt gewonnen. De Israëlische nationale trots resulteert meestal in een grote bereidheid om toeristen wegwijs te maken in hun land.
Het Westerse karakter van Tel Aviv, de grootste stad van het land, en tevens een van de gay capitals en een van de grootste ict-hubs van de wereld, steekt sterk af tegen het streng orthodoxe straatbeeld van de hoofdstad Jeruzalem en andere steden. Het straatbeeld van Tel Aviv kenmerkt zich door schaars geklede sportende mannen en vrouwen langs de boulevard. Tevens voert Tel Aviv de ranglijst hoog aan als het gaat om hippe clubs en bruisend nachtleven. In contrast met dit straatbeeld van Tel Aviv kenmerkt het straatbeeld van Jeruzalem zich met mannen in zwarte pakken, hoeden en pijpenkrullen, en typeren de vrouwen zich met jurken en pruiken. Waar joden en moslims in Tel Aviv in relatieve vrede naast elkaar wonen, is juist deze scheiding in Jeruzalem sterk zichtbaar en voelbaar. Met een duidelijk gescheiden orthodox joodse, Armeense, islamitische en christelijke wijk is de oude stad van Jeruzalem opgesplitst in vier verschillende delen. Deze verschillen komen naar voren in de verschillende bouwstijlen, klederdracht en de mate van beveiliging om van de ene wijk naar de andere wijk te bewegen. In Jeruzalem dienen toeristen net zoals de lokale bevolking bedekt over straat te gaan. Binnen de stadsmuren van het oude Jeruzalem voel en zie je de religieuze aura wat rondom deze stad hangt. De religieuze en emotionele sfeer is sterk voelbaar en aangrijpend, vooral op heilige plekken als de Westmuur die zou fungeren als muur van de Joodse Tempel. De vele heilige plekken binnen en buiten de eeuwenoude stadsmuren van Jeruzalem raken verschillende toeristen en pelgrims van over de hele wereld vaak zo diep in hun ziel dat het algemene straatbeeld van Jeruzalem wordt geschetst door heftig emotionele taferelen.
Het charedische Jodendom is één van de twee hoofdstromingen binnen het orthodoxe Jodendom. Het feit dat deze charedische joden tot voor kort niet hoefden te dienen in het leger, nauwelijks meedoen aan het openbare leven en niet hoeven te werken zodat zij zich uitsluitend kunnen richten op de uitoefening van het geloof, wekt bij vele andere joodse stromingen irritaties op. Bovengenoemde redenen leiden er onder andere toe dat deze stroming overkomt als een in zichzelf gekeerde groep. Vandaar ook dat de joodse wereld geen eenheid is te noemen, maar bestaat uit verschillende bewegingen die regelmatig conflicteren met elkaar.
World’s safest?

Israël beschikt over één van de meest hoogwaardigste technologie-industrieën ter wereld, dat zijn oorsprong vindt in defensie. Wie Israël wil betreden zal op de luchthaven een uitgebreide ondervraging moeten ondergaan. Het alledaagse straatbeeld in Tel Aviv wordt gekenmerkt door reizende jonge militairen op weg van en naar de legerbasis van de Israeli Defense Force, waar alle jonge mannen en vrouwen hun respectievelijke dienstplicht vervullen. Een jonge militair slapend tegen zijn vuurwapen in de trein en raket onderdelen op de hangar van een vrachtwagen die worden verplaatst over de openbare weg zijn dan ook geen uitzonderlijke straatbeelden. Israël staat bekend om zijn geavanceerde veiligheidstechnieken en hoge mate van beveiliging, zoals naar voren komt bij de luchtvaartmaatschappij El Al. Het vertrek uit Israël kent een hogere mate van beveiliging op de Ben Gurion luchthaven dan bij aankomst. Het gros van de passagiers zal zijn of haar bagage moeten openen voor een grondige check en zal onderworpen worden aan een diepgaand en mogelijk intimiderend interview. Tevens zal het paspoort buitenproportioneel vaak worden gecheckt. Ondanks de voelbare spanningen in sommige plekken van het land is het algemeen bekend dat de Israëlische beveiliging ieder moment van de dag op scherp staat.
Door de regelmatig slechts oorlog gerelateerde nieuwsberichten over Israël schrikt men vaak af om Israël te kiezen als vakantie bestemming. Echter, berichten over de uitgebreide Israëlische keuken, de authentieke sfeer op de oude markten, het bijna altijd zomerse klimaat en het afwisselende landschap raken hierdoor in de vergetelheid. Niet onbelangrijk is dat het hebben van een Israëlische stempel in het paspoort kan leiden tot problemen bij het willen bezoeken van bepaalde Islamitische landen, en andersom.
Via deze weg hoop ik mensen enthousiast te maken voor dit bijzondere en veelzijdige land, want het unieke Israëlische straatbeeld is nergens anders te vinden. Tevens overheersen de welbekende collectieve landbouwnederzettingen, beter bekend als kibboetsen, nog altijd het beeld van Israël maar tegenwoordig in de vorm van ‘gewone’ dorpen. Het authentieke Israël gaat hand in hand met het moderne Israël en blijft enige in haar soort.